expiamentum, -i, n.
– Sühne: BVDAEVS op I p.173A Ad iustificae autem fidei 
adumbramentum, tanquam benefactorum omnium instar, et maleficorum solum expiamentum, omnia redegisse salutis subsidia. CORNARIVS Hippocrates op p.172 curationem constituerunt sibijpsis securam, expiamenta offerentes et incantamenta. HERBERT DE CHERBURY gentil p.199 Expiationes non unā tantum ex causā, neque uno tantum modo, sed multiplici olim fiebant. Inde diversa etiam prodiere nomina Καθαρμῶν, ἁγνισμῶν, ῾Οσιῶν, Expiationum, Expiamentorum, Piamentorum, Piaminum, Februorum, Lustrationum, Purgationum Animae, et Purificationum, de quibus omnibus quaedam tantum attingemus.
adumbramentum, tanquam benefactorum omnium instar, et maleficorum solum expiamentum, omnia redegisse salutis subsidia. CORNARIVS Hippocrates op p.172 curationem constituerunt sibijpsis securam, expiamenta offerentes et incantamenta. HERBERT DE CHERBURY gentil p.199 Expiationes non unā tantum ex causā, neque uno tantum modo, sed multiplici olim fiebant. Inde diversa etiam prodiere nomina Καθαρμῶν, ἁγνισμῶν, ῾Οσιῶν, Expiationum, Expiamentorum, Piamentorum, Piaminum, Februorum, Lustrationum, Purgationum Animae, et Purificationum, de quibus omnibus quaedam tantum attingemus.
Lexicographica: TLL (3x, SCHOL. Cic., DIOSC., GLOSS.)