suffixio, -onis, f. – das Anheften: – 1) einer Sache: REVCHLIN Hummelberg-H ep p.28 H.² (1519) Mendacia Hogstratensia non suffixione publica sed optimarum lectione fieri nota. – 2) Christi am Kreuz: ECK non toll sig.a3v corporeis oculis passionem Christi et suffixionem ad crucem viderunt. CLICHTOVE Antiluth fol.16v tempore suffixionis Christi in cruce. CIACONVS sign p.173 cruci suffixio eo est rigidor. – 3) generell eines Menschen am Kreuz: CALVIN op 9 p.574 ut non stigmate modo, sed suffixione opus sit, si de nequissimo calumniatore poena pro merito sumatur. EPISCOPIVS op p.123 Patibulum itaque hoc et patibularis haec suffixio Iudaica lege praescripta, cum cruce et crucifixione Romanorum non habet communia nisi duo