transcursim, adv. – flüchtig: MERVLA praef Botfield p.146 (1472) Nam tu optimus testis es, hos libros potius transcursim et in tumultu perlectos quam diligentius emendatos fuisse. CIMBRIACVS praef Canussio restit (1499) legito aure submoranti, transcursim nequeunt placere libelli mei. MARESIVS-R ep philol p.151 fecit id (sc. iudicium) quidem in Ciceroniano summi vir iudicij, summaeque eloquentiae nec minoris eruditionis, Erasmus in sui et superioris aeui scriptoribus, sed transcursim, nisi quod in Pontano et Sannazaro diutius immoratur.