apirocalia, -ae, f.
Unkenntnis des Schönen, Passenden: MERVLA in Politianum 3 p.160 Libens et volens atque sibi plaudens in apirocaliam incurrit. BARBARO-H min. ep 155 (II 78) (1492) Alioquin apirocaliae et veteris proverbii reus fuero, si serio et non aliud agens nec per iocum odores et unguenta lenticulae infudero.
![]() Lexicographica: TLL 0, LSJ ἀπειροκαλία
|