tentoriolum, -i, n. – kleines Zelt: POLIZIANO Lamia 1 Quosdam enim ut mercimonia sua venditent et frivola, qui tentoriola etiam passim et umbracula, quasi laqueos et retia, tendunt pecuniolae. BEMBO hist Venet 4,67 legatos una cum ducibus accersitos sub tentoriolo sacro in oppidum introduxerunt. MELANCHTHON op suppl IV p.22 (1516?) En tibi vel Scepasterium uolo legas, quod ἐν τοῖς ὅπλων ὀνόμασιν Pollux recenset tentoriolum a σκεπάζω verbo. BOEHME mor p.113 tentoriolum in ea erigunt, mensam ferculis instruunt. GIOVIO op VI p.48 qui ignari ipsius adventus a multa nive tum forte coelo delapsa, in tentoriolis torpentes et gelidi, nequaquam tantarum copiarum impetum laturi fuisse viderentur. CALVETVS Ind 1,17,1 Magallanes Hispanos in terram egressos sub casis tentoriolis que ex ramis uirgultis que aedificatis habuit.