praeturgidus, -a, -um
1) hervorschwellend: ALBERTI eq anim 1 nares equorum probant praeturgidas atque propatulas. WICHGREVE Corn p.53 Quia ventriosus tunc eras homo, | Malis praeturgidis, aliquantum et rufulus. 2) überheblich: POLIZIANO misc 15,17 Illud urbanum sane, quod Iulius Africanus tradit in Cestis: ... Sybaritae fastu praeturgidi, quod equitatu superabant, eunt contra, praeliumque conserunt (zitiert von ERASMVS ad 2,2,67). MEGANDER in Eph p.103 quosdam fuisse apud Ephesios eruditionis, et sapientiae titulo praeturgidos. HEIDANVS orig err p.538 Quin è contra hominem impleverunt praeturgida opinione sui ipsius.
Lexicographica: TLL 0
|