auditiuus, -a, -um
– hörend, auf dem Gehörssinn bezüglich: BENVENVTO comm Dante purg 4,1-12 quas delectationes et dolores aliqua nostra potentia, sicut auditiva vel 
visiva, ita capiat et recipiat fixe. PICO-G thes al 1,7 Sonus fertur secundum esse reale usque ad principium nerui auditivi. POMPONAZZI fat 3,5 Unde quaestio est an ita diversentur inter se intellectus et voluntas veluti visiva potentia et auditiva. SALINAS mus 4,32 Videtur etiam, cum de perfectis consonantijs loquitur, optime earum proprietatem intellexisse, posse quietare potentiam auditiuam asserens. COMENIVS op did II p.444 Accusativi Casūs appellatio perquam inepta est, qvippe a nimis particulari officio ... desumta. ... Qvanto melius Auditivum, vel Visivum, vel Attrectativum, aut qvōcunqve actionem generalem, et ad res plures, qvam Accusatio est, sese extendentem, significante modo, dixissent.
visiva, ita capiat et recipiat fixe. PICO-G thes al 1,7 Sonus fertur secundum esse reale usque ad principium nerui auditivi. POMPONAZZI fat 3,5 Unde quaestio est an ita diversentur inter se intellectus et voluntas veluti visiva potentia et auditiva. SALINAS mus 4,32 Videtur etiam, cum de perfectis consonantijs loquitur, optime earum proprietatem intellexisse, posse quietare potentiam auditiuam asserens. COMENIVS op did II p.444 Accusativi Casūs appellatio perquam inepta est, qvippe a nimis particulari officio ... desumta. ... Qvanto melius Auditivum, vel Visivum, vel Attrectativum, aut qvōcunqve actionem generalem, et ad res plures, qvam Accusatio est, sese extendentem, significante modo, dixissent.
Lexicographica: TLL 0;
LATHAM