efflagitatus, -us,
m.
dringendes Verlangen: ORICHOVIVS
Dudithius ep 154 (
1566) malo enim illius

coactu et paene efflagitatu quam libitu

cupituque meo tristem hanc cum illo iterum descenderem in arenam. ORLANDINI-N
hist I p.455 vt Ciuium efflagitatu missa sit illuc Octobri mense sociorum non parua manus. PAREVS-Dan
hist p.557 ita Lotharingus etiam non multo post, Galli maxime efflagitatu, bello destitit.