N L W E X C E R P T A | |
concrementum, -i, n.
TEXTOR-I offic II p.461 Anima corporeis absolvta vinculis quo pergat, ex multiplici veterum iudicio. ... Stoici, si invalidior sit anima, una cum concrementis subsistere, cuiusmodi sunt imperitorum animae: sin strenua, quales sunt sapientum, ad flagrantes usque naturas evadere. IVNIVS nom (1606) p.21 Sal Panaceam pro sale ubique accipit Lucilius, eo quod dolorem depellat, et a putredine vulnera immunia conseruet. ἀγαιῶνος ἀγνίτης πάγος Lycophroni, velut Maris concrementum lustrale, quod mare cuncta expurget. Lexicographica: TLL 0
|