complatonicus, -i, m.
Mitplatoniker: FICINO ep 7,26 (1486) Marsilius Ficinus Ioanni Pico Mirandulano complatonico suo S. D. Ficino pref ed. LoPresti p.194 (1492) praeter sublimem Picum complatonicum nostrum. CALLIMACHVS ep 11 p.90 (vor 1485) Appellando me complatonicum praeclusisti mihi aditum tendendi contra scripta tua, quae non ex Platonis inuentis educta, sed ab ipso penitus prolata uidentur. MORAVVS-A Celtis ep 327 (1505) Augustinus Moravus Regiae Boemicae Vicecancelarius Chunrado Celti suo Complatonico.
Lexicographica: TLL (2x, SIDON.)
|