confidentiloquus, -a, -um
großsprecherisch: CASELIVS-I opera I p.15 Nihil est profecto stultius, neque stolidius, | Neque mendaciloquius, neque argutum magis, | Neque confidentiloquius, neque periurius, | Quam urbani assidui cives, quos scurras vocant. ANON Minut 1 Quis tu, obsecro, qui tam es confidentiloquus?
Lexicographica: TLL (1x, PLAVT.)
|