regalitas, -atis, f.
Königswürde: LVTHER op fol.339v (1521) Quare dominatio et regalitas Henrici suam Dialecticam male didicit, et hoc loco viciosissime petit principium, arripiens hoc pro certo, probato, divino, necessario articulo fidei, quod est mere liberum et humanum inventum. AGRIPPA occ 3,38 per Iovem diffunditur inconcussa prudentia, temperantia, ... aequitas, clementia, regalitas. ARCHIV Polon-Hung 181 (1540) litteras vestras, quibus significatis regem Joannem mortem obiisse, verum quod existens in vita, condidit testamentum, ut regalitas Stephano filio suo concederetur. BACON Henr VII 2,11 quando actio illa regalitatis plane constitutae et fixae speciem habuisset. BARLAEVS ep ix (1645) Nos cum ideis aulicis turgemus, et Regalitates,
![]() Lexicographica: GEORGES 0;
LATHAM
|