bellutus
bellutus, -a, -um – viehisch: CARBONE or uxor fol.133r An belluto cuidam fatuo, insulso, stertenti noctesque diesque Virgo aliqua iungetur Veneri aut Palladi persimilis, mihi vero Musarum amatori ob labores meos dabitur una ruffa, sparso ore, aduncis naribus, colore mustelino! (D'Elia, S.400)
Lexicographica: TLL 0; HVGVTIO

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, bellutus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 22.02.08

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.