inelegantia, a-e, f. – Mangel an Eleganz: ALBERTI aedif 6,2 commoditati prospexisse ingratum ubi offenderit operis inelegantia. ERASMVS ad 2,1,85 Plutarchus ... : ᾿Αλλ᾿ ἀμουσίᾳ καὶ ἀπειροκαλίᾳ τὸν κοινὸν ῾Ηρμῆν ἐμπόλαιον καὶ ἔμμισθον γενέσθαι i.e. 'Sed imperitia et inelegantia communem Mercurium, cauponatorem et quaestuosum factum esse'.
– abgelehnt: VALLA-L in Facium p.181 Ubi 'inelegantiam' legisti? quod sicut 'infacundia' et 'ineloquentia' videtur mihi in usu non esse.