additiuncula, -ae, f. – kurze Ergänzung: BVDAEVS op II p.269 (1514) ut si postridie admonitus essem, locum nullum haec additiuncula inuentura capacem sui fuerit. WIMPFELING ep 320 (1515) non potui non cum quantulacumque addiciuncula mea tuae illustrissimae clementiae transmittere. CAMPEGGI-L Wimpfeling ep 321 (1515) certas addiciunculas annotauit in margine. BRENZ in Rom p.505 Hae additiunculae non sunt ociosa sermonis conclusio, sed exultatio spiritus. WOLF-Hier ep 502 (1580) Mitto nunc Episcopio additiunculas in quaestiones Officiorum. STEWECHIVS Plantin ep 1024 (1584) aut si id ita illi visum erit, trium, aut quatuor linearum praefatiuncula, quasi mea, additiunculas illas inter errata meo nomine adscribat. LIPSIVS-J ep syll I p.47 (1587) cum additiuncula aliqua judicii tui aut spei. GERHARD-J in I Petr p.735 Bartholomaeus Petrus, qui additiunculas quasdam Estii annotationibus adiecit. GROTIVS-H ep 5188 (1641) Unam adhuc additiunculam ad Appendicem mitto ad Vergoesium.