supersanctus, -a, -um
im Zustand der höchsten Heiligkeit: FICINO Iamblichus myst sig.e8v Illa rursum est sui parentis agnitio haec uero discessus una cum obliuione ab ipso deo patre supersancto ... longe remotus. RHENANVS ep 11 (1509) quom de supersancto regis nostri et servatoris nomine loquitur. CLICHTOVE ven sanct 58v in oratione illa ad eandem supersanctam dei matrem Antiluth fol.118v ad imitationem supersanctae dei matris.
Lexicographica: GEORGES 0
Vgl.: {010339.}omnisanctus
|