urbanatim
urbanatim, adv. – in Form einer Stadt o. geschlossenen Siedlung: GVILLIMANN Helv p.174 At quae civitates vicatim, non vrbanatim habitantur Vrania, Suitia, Siluania, Clarona, Abbatiscella, Tugium oppidum et tres externae communitates, ammannos habent.
Lexicographica: GEORGES urbanatim 0 ('städtisch')

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, urbanatim, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 12.11.07

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.