subdubius, -a, -um
1) zweifelhaft, unsicher: ERASMVS ep 226 (1511) valetudinem adhuc subdubiam esse. PARSONS persec p.39 hoc nemini probabile videbatur: illud autem nonnullis reddebatur subdubium, ex ingenti adversariorum asseveratione. 2) zweifelnd: ALBERTI-Leandro vir ill fol.143v sed quid agam, subdubius sum.
![]() Lexicographica: GEORGES 0
|