adamator, -oris, m.
der liebt, schätzt: FILELFO-F disc 1 p.243 R. illa Idea boni; cuius Plato, quod ante ostendimus, non tam inventor fuit quam adamator et confirmator. GIOVIO op IX p.109 Norreus a cubiculo, vetus a puellari aetate adamator. FISHER op p.239 Hunc ... tam ardentem adamatorem, i. Christum, existimabimus ita suum gregem, quem tanto precio redemit, in tam horrendis errorum tenebris ... iacere permisisse?
Lexicographica: TLL (2x, TERT., GLOSS.)
|