canto, -onis, m., cantonus, -i, m. – Kanton: COCHLAEVS comm Luth p.151 Ut igitur dissensio turbatioque illa tolleretur, communi XII. Cantonum - sic vocant XII. distincta Dominia confoederatae gentis - consensu instituta est illa Disputatio. MALLIET ep Tigur II p.121 (1572) Audio enim Genevenses in numerum confaederatorum Helvetiorum ascribi, quos vulgo Cantonos vocant. SPENS Oxenstierna ep 3511 (1615) Duces ac Principes reformatae religionis in Germania vna cum Hanciaticis civitatibus et Cantonibus Helvetiorum eiusdem religionis. ARNISAEVS rep p.769 Eadem Rerump. ratio est in septem Majoribus Herlvetiorum Cantonibus. BALDE ecl p.196 Qui vult tutissimus esse | E Diadematis; cantonum cingitur armis.