exprobatiuus, -a, -um
tadelnd, beschimpfend: BENVENVTO comm Dante inf 31,70-75 Et ponit exclamationem exprobrativam Virgilii contra gigantem. RVTHERFORD prov p.50 accomodare stylum sermonis exprobrativi ad usitatum loquendi genus.
Lexicographica: TLL 0 (adv. exprobative)
|