ageometricus, -a, -um – 1) nicht die Form berücksichtigend: BRVNO tripl min p.219 Inartificiosam ageometricamque transfigurationem, qua ex eadem cera et plumbo fit cubus, pyramis, globus et quidcunque aliud aequilaterum, non impedimus. – 2) nicht passend, falsch: MICRAELIVS lex p.78 ageometricvm, ἀγεωμέτρητον, vocatur ab Aristotele fallax argumentum, qvod vel ex alia scientia et ex peregrinis principiis est depromptum, vel ex eadem qvidem scientia haustum, sed tamen falsum. ᾿Αγεωμέτρητος alioqvin vocatur ille, qvi Geometricae nullam habet peritiam, et antiqvitus non admittebatur ad scholas philosophorum, juxta illud foribus scholarum adscribi solitum: οὐδεὶς ἀγεωμέτρητος ἐιήτω (vgl. ERASMVS ad 3,3,60 ᾿Αγεωμέτρητος οὐδεὶς εἰσίτω).