labefactor
labefactor, -oris, m. – der zugrunde richtet, zum Scheitern bringt: CYRIACVS orac priores suos, i. Graecorum, impudentes labefactores supponet iugo. ERASMVS antibarb p. 63 istorum disputationibus labefactor. AEGIDIVS VITERB sent p.190 In Sophista enim mercatores disciplinarum et contradicendi studiosos vocat; in Euthydemo plausus et gloriolae futiles ineptosque captatores; in Menone iuvenum labefactores pestesque civitatum.
Lexicographica: TLL (1x, GLOSS.)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, labefactor, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 11.07.07 11.02.11

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.