superditor, -are, -atus sum
sehr reich werden o. sein: BENVENVTO comm Dante par 6,127-132 Dicebant enim comiti, quod hic alienigena ignotus superditatus bonis comitis erat honoratior eo. GLOSS Lucianus Timon 45,1 ὑπερπλουτῶ: superditor. MASEN pal lig II p.212 Vna instar omnium a Carolo superditari poterit.
Lexicographica: GEORGES 0
|