disfaueo, -ere
ablehnen, absprechen: ALVELD malag sig.F3v Et si te et tuum R. patrem Luterum exemerit evangelium Luterianum cum sitis homines in spiritus regno ambulantes, longe a conversatione nostra mortali sublati, non diffaveo. LVTHER op V fol.616v (1529) ut ipsum cor hostiliter infensum sit nemini, aut irritatum iracundia male velit aut disfaveat. == op V fol.147r (1532) dum omnibus sumus odio, qui nobis vitam diffavent.
Lexicographica: TLL 0
|