commentor, -oris, m.
der eine Lüge formt: SALVTATI ep 9,1 p.35 (1392-94) cave ne tu mordicus discerparis, qui tui commentor amoris cunctos damnas amantes. CLICHTOVE Antiluth fol.123v ne existimet Lutherus se primum esse huius impietatis commentorem et machinatorem.
Lexicographica: TLL (7x, OV. al.)
|