Christophagus, -a, -um
der Christus ißt (d.h. die Hostie): HESSVS sylv duae sig.B5v Scilicet huic tacita misereri mente precaris | Quem tu Christophago colligis ore Deum. == gen ebrios sig.D3v Ebria Christophagi vitent convivia mystae | Sancta prophanatas non amat ara manus.
Lexicographica: TLL 0
|