subobscenus, subobscoenus
subobsc(o)enus, -a, -um – eher obszön: CRINITVS disc 20,7 Traditum est a Caio Suetonio Caesarem Vespasianum plurimae dicacitatis fuisse, et sic scurrilis ac sordidae ut nec "praetextatis" quidem verbis abstinuerit; quo loco "praetextata" verba ac sermonem vocat subobscenum et impudentem. VIVES ver fid p.270 Quod si vir sapiens, aut matrona casta aliquid dicat vel humile, vel ineptum, vel subobscoenum, denique sua dignitate inferius. VERMIGLI in I Cor fol.81r Descendit Spiritus sanctus ad haec tradenda, quae sensus humanus iudicat subobscoena, cum tamen honestissima sint. MASEN pal or p.188 Illud admonemus tamen, ridiculo sic usurum Oratorem, ut nec nimis frequenti ... nec subobscoeno.
Lexicographica: GEORGES (CIC.)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, subobscenus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 24.03.07 23.04.18

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.