semibonus, -a, -um – halb rechtschaffen: BRVNI Aristoteles polit p.1315b l.9 (1436) Insuper moribus talem esse, ut vel recte se habeat ad virtutem, vel semibonus quidam sit, et non malus, sed semimalus (ἡμίχρηστον). POGGIO Xenophon Cyr 3,3,38 (1446) Qui uero se ipsum tantum admonere contentus est, hic uir semibonus extimatur (gr. ἀγαθὸς ἀνὴρ ... εἰκότως ἂν ἡμιτελῆ αὑτον νομίζοι). CONRING propolit p.98 (v. semimalus). HEIDANVS orig err p.138 cum omnes Reges et Magistratus Orbis, ne Regibus quidem Iudae et Israëlis exceptis - nisi Iudices, Davidem, Salomonem, ... et paucos praeterea semibonos hinc eximas - Draconi se submitterent?