semilit(t)eratus, -a, -um – halbgebildet: CODRVS serm 1 sig.A3r ut quiuis puer etiam semilitteratus citra fastidium uerba mea facile percipere potuerit. BIBBIENA-P Ficino suppl II p.219 Sed nullis occupationibus districtus Venetiis me deposui et ad mea studia litterarum et quidem utriusque lingue iam defleta et conclamata, semilitteratus dicam anne ὀψιμαθής reduco. MELANCHTHON op 19 p.610 in aulis, ut videmus, plerumque semilitterati doctissimis praeferuntur. VENATOR-B mai. Witte phil I p.251 (1627) Hinc reperiri tot semilitteratos, tot indocte doctos, tot barbare disertos. HEINSIVS-N ep syll III p.508 (1664) sunt tamen et nonnulla ex reconditis scriniis ultimae antiquitatis depromta, quae ab homine nostrorum temporum semiliterato confingi vix potuerunt.