semifatuus, -a, -um
halb blöde: REPERTORIVM
poen Germ II 68 (
1449) dum ... in eadem parochia quedam mulier

fantasiva et semifatua esset. BRACCESI
epig 12 (
tit) in Lucilium semifatuum. PONTANO
fortuna 1,39,1 (
1503) Quae enim in homine indocto et saepenumero rusticano, in muliercula autem praerudi et semifatua inesse potest divinandi ratio? ERASMVS
ep 447 p.302 (
1516) in talia sodalitia plerunque protruduntur ingenio tardi, natura semifatui,
ἄμουσοι, ventrisque quam litterarum amantiores. ==
ad 3,3,1 ut non raro plus verae germanaeque sapientiae deprehendas in uno quopiam homuncione, iuxta vulgi opinionem idiota simplici ac semifatuo. CALVIN
resp p.205 (
1559) Ergo quos ita videmus sponte indociles ..., prohibendos à sacra Coena non dubito, donec ... studium ad discendum applicent. In aliis semifatuis modum hunc tenendum censeo, ne admittantur nisi modice saltem rudimentis imbuti. STANIHVRST
harm p.175 semifatuus non omnino destituitur ratione, quare erit vtens ratione, non tamen rationalis.