poetizo (-iso), -are – dichten: SERRAVALLE comm Dante inf 4,111-111 quia denotavit quod poete habuerunt magnam materiam ad poetizandum et ad scribendum poetice a gestis horum proborum in armis. BARTOLOMEO DA COLLE comm Dante par 2,13-18 Quia videlicet maius est videre me poetizantem in tanta materia, quam filium regis arantem, quia maius ascendere quam descendere: sed poeta, tractans celestia, ascendit; regis filius, arans, descendit. FABRI-F Vlm p.11 quo vadant et quid agant non publice praedicant, sed occulta fide poetizant dicentes, eas in obsequium liberi patris Bacchi cubilia lustrare. HESSVS praelect in Cic off sig.C4v Ut nescias magis ne philosophetur Cicero an Poetizet Plautus. COMENIVS op I p.347 luxuries sermonis quidem est, quod rebus explicandis adhibentur verba, phrases, sententiae impropriae, tropicae, hyperbolicae, allusivae, maxime cum poetae vel oratores - vel etiam philosophi aut theologi poetisantes aut oratorisantes - in res incidunt easque exaggeraturi vel extenuaturi more suo colores et pigmenta adhibent.