docticulus
docticulus, -i, m. – der wenig gelehrt ist: REVCHLIN def c Colon sig.B1r iste liber diffamatorius, manuale speculum inscriptus aduersum em docticulorum machinatione consutus. HVTTEN carm p.428 Improbaque Ortvini Musa et lutulentus Apollo, | Factioque exitialis, et ausa calumnia multum, | Et rapti precio tiluli, nullisque negata | Nomina docticulis et opinio vilis honorum. LVTHER op 59 p.679 Satius est theologo cum primoribus orthodoxae fidei patribus hallucinatum iri quam cum nonnullis sciolis ac docticulis invulgariter sapere, ne dicam, temere desipere. CORDVS op poet p.197 Commentaria summulariorum, | Quos a docticulis quibusdam amicis | Accepit miser ille commodatos.
Lexicographica: TLL 0; DVCANGE

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, docticulus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 19.02.07 22.05.08

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.