inartificiosus, -a, -um – 1) ohne methodisches Vorgehen o. die Fähigkeit dazu o.ä.: CODRVS serm 13 sig.Q3r Omnium animalium solus homo scientiae susceptibilis est et artium plurimarum inuentor siue imitator; alia enim animalia fere ἄτεχνα, idest inartificiosa sunt. – adv., inartificiose: POMPONAZZI immort p.234 Praeterea omnis ars debet per propria et convenientia arti procedere; aliter enim peccat et inartificiose procedit.
– 2) kunstlos, ungekünstelt: BRVNO lamp comb p.304 terminos aliquo non inartificioso ordine digestos. == tripl min p.219 Inartificiosam ageometricamque transfigurationem, qua ex eadem cera et plumbo fit cubus, pyramis, globus et quidcunque aliud aequilaterum, non impedimus. BACON org p.189 Et primo notabit proculdubio inveniendi modum simplicem et inartificiosum, qui hominibus maxime est familiaris. SECVNDVS ep p.4 G. In aede harum virginum sepulcrum animadvertimus non inartificiosum.