deambulatorius, -a, -um
peripatetisch: SCVTELLIVS in Arist 266 philosophus deambulatorius veteres et praecipue Anaxagoram sequitur (vgl. in Arist 510 philosophus a gyro deambulatorio dictus). == in Arist 272 De necessitate in theologia deambulatoria.
Lexicographica: TLL 0;
LATHAM*
|