distemperies, -ei, f. – Unstimmigkeit, Störung: AESTICAMPIANVS mai. Celtis ep 213 (1499) Non enim mediocre mortalibus bonum est egregia universorum in cunctis membrorum compagibus humorum proportio; quorum excessus atque distemperies medicis stipem, sacerdotibus censuma affert, patientibus vero misellam affert vitam. IANSENIVS-C Ipr. in pentateuchum p.384 Conantur multi rationem naturalem huius et aliarum prohibitionum petere ex distemperie animalium prohibitorum ad nutrimentum. RVTHERFORD prov p.228 etsi filii moriantur ... nullo vitio talis patris, sed tantum distemperie qualitatum in corpore filiorum suorum existentium.