perruptio, -onis, f.
Durchbruch, Zusammenbruch: CLVVERVS hist p.734 expugnato uno alteroque a Lambojo hostium munimento, deinde de reliquorum perruptione nimium cito desperans receptui cecinit. HOORNBEEK theol pract II p.511 Et excitatas contentiones sedat sapiens, quantum in se est, atque componit, videlicet primis earum obsistendo initiis, uti perruptioni aquarum. PEXENFELDER appar p.496 nova systemata coelorum, quibuscum vix antiqua illa coelorum soliditas sine penetratione et perruptione subsistere potest. BVRNET tell p.66 verisimile est inundari et submergi Isthmum non intumescentiā maris vel fluctuum impetu et perruptione, sed lapsu et procidentiā terrae.
Lexicographica: TLL 0
|