reposcitor, -oris, m. – der zurückfordert: BVDAEVS Erasmus ep 810 (1518) quarum rerum quum mihi erratum iam diu condonasses veniam postulanti, nunc velut muneris reposcitor hac eadem de re me obliqua actione appellas. == phil fol.28v Hic ego enimuero facere non possum, Here, quin paululum digrediar, etsi me pergere porro iubes. Neque enim veniae quasi liberalius datae reposcitor esse - vt opinor - sustinebis, cum rata - vt nosti - esse deceat et propria principum beneficia.