unigamia, -ae, f.
das Verheiratetsein mit einer Frau: BVCELLENI ascet IV-1 p.407 Duravitque etiam post amissam innocentiam originalem haec unigamia usque ad sextam generationem in familia Cain. Primus Lamech accepit duas ucores viamque aperuit ad polygamiam.
lex.: FERRER pron 4,8,5 (gloss.) Vnigamia, -ae, unae nuptiae. Lexicographica: GEORGES 0;
HVGVTIO
|