amoror, -ari o. amoro, -ari – sich verlieben: BENVENVTO comm Dante purg 24,43-48 iste, qui aliquando temere locutus fuit de civitate lucana, cito veniet ad videndum eam, et amorabitur ibi. == comm Dante purg 24,49-51 Sciebat enim, quod Dantes fuerat mirabiliter amoratus, et fecerat nobiles cantiones de amore comm Dante purg 28,76-84 (oratio Mathildis) quia mea delectatio non procedit a vanitate sicut in mulieribus viventibus amoratis in mundo mortali, sed ab honestate. BENVENVTO comm Dante par 29,58-63 Unde subdit: "perchè le viste loro furo esaltate", scilicet, ad plus videndum, quia cognoverunt divinam essentiam quantum est possibile creaturae; quae visio semper tenet eos amoratos. == comm Dante par 30,67-69 quia angeli miro modo amorantur sanctis et virtuosis operationibus perfectorum. – de = betreffend, (sich verlieben) in: BENVENVTO comm Dante inf 22,48-51 qui rex amoratus de eo commisit totam curiam regendam manibus eius, ita quod conferebat beneficia, et omnia ministrabat. == comm Dante purg 14,107-108 nobilis adolescens Anastasius de Honestis, qui amoratus de filia pulcerrima Pauli Traversarii, tandem illam habuit in uxorem. == comm Dante purg 19,10-15 quia amor caecus faciebat illam turpem videri pulcram, ita quod amorabatur de ea, et ita rectificabat, ornabat et colorabat eam.
– amoro, -are, lieben: BENVENVTO comm Dante par 3,1-3 "che pria mi scaldò il petto d'amore", idest, quae primo amoravit cor meum carnaliter.