glos(s)ula, -ae, f. – kleine Anmerkung: BOCCACCIO gen 15,6 cum non nunquam non tantum ad novos autores diverterim, sed ad glosulas etiam autore carentes recursum habuerim. SALVTATI fat 2,6 p.48 dum plerumque glosulas ex librorum marginibus et interlineis veluti scribenda recolligunt. DECEMBRIO-A pol 2,19,1 Nam si Sallustius in stilo productior forte quibusdam locis appareat, id aut praeceptorum temeritate superadditum aut librariorum inscitiae designari consuevit, qui circumscriptas saepe interpositiones, quas glossulas vocant, texturae scriptoris interserunt, ipsam pariter texturam et aliis corruptionibus contaminantes. LAETVS-P ep Mafeo sig.a2r si glossulas in Virgilium legeris sub titulo meo. RHENANVS ep 26 glossulas ad Decretum Gratiani Ioannis Theutonici et Bartholomei Brixiensis ... erratis scatentes. ECK ep 232 (1530) Cum autem Martinus Lutter ... mandata caesarea spurcissimis glossulis ... conspurcat. CAMDEN Brit p.6 Ille ..., qui Gildae nomen et personam induit et glossulas Ninio assuit, primum Brutum hunc fuisse consulem Romanum, inde Silvii, et demum Hessicionis cuiusdam filium comminiscitur.