indemonstratus, -a, -um – nicht bewiesen o. eines Beweises nicht bedürfend: VARRO-M mot p.2 quod illae propositiones quae ex physicis peti debent, indemonstratae manent nec explicantur, sed pro confessis principiorum loco postulantur. KEPLER harm p.56 demonstrationis apparatus tantae fuit sollertiae, ut vel ipsum Euclidem lateret, assumtum aliquid fuisse indemonstratum. BEECKMAN diar III p.109 Hanc de hyperbola propositionem D. des Chartes indemonstratam reliquerat, ac me rogavit ut ejus demonstrationem quaererem. LEIBNIZ ep II-1 18 spero tamen effecturos nos ... quod animo concepimus, ut Elementorum ejusmodi propositio nulla indemonstrata assumatur.