iudiciosus
iudiciosus, -a, -um – überlegt handelnd, urteilsfähig: ZABARELLA-I nat p.354 (1589) neque aliquis est iudiciosus vir qui hoc non confiteatur. == nat p.1097 ut quisque iudiciosus vir ea quae diximus considerans cognoscere facile potest. BRAHE ep ed. Zeeberg 1595-01-14 (1595) Ignorare videtur hic iudiciosus censor, multa speculative et Theorice excogitari posse, quae Demonstrationem quoque Geometricam admittant. COMENIVS method p.176 Judiciosus, qui bene expensa bene capit. LEIBNIZ supr 40 p.161 Operae pretium erit hoc loco transcribere quae vir aliquis judiciosus et rerum patriarum peritus nec Principi magis quam Electori cum scriberet obnoxius, ea de re disseruit. == ep 87 vt lector iudiciosus ex his ipsis conficere possit systema egregiorum documentorum plane admirandum.
Lexicographica: TLL 0; NOLTE lex p.596 ivdiciosvs et ivdiciosissimvs barbara.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, iudiciosus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 23.04.06 20.09.24

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.