iudiciosus, -a, -um
überlegt handelnd, urteilsfähig: COMENIVS method p.176 Judiciosus, qui bene expensa bene capit. LEIBNIZ supr 40 p.161 Operae pretium erit hoc loco transcribere quae vir aliquis judiciosus et rerum patriarum peritus nec Principi magis quam Electori cum scriberet obnoxius, ea de re disseruit. == ep 87 vt lector iudiciosus ex his ipsis conficere possit systema egregiorum documentorum plane admirandum.
|