perstultus, -a, -um
sehr dumm: BRVNI laud p.590 Est autem perstultum, cum secure tranquilleque possis degere, te ipsum sponte periculis obiectare. == hist 4,27 perstultum quidem putare ad se quoque vim non esse perventuram, cum domitis quibusque primis, ad alteros subinde vis tamquam incendium transeat. FILELFO-F ep sig.f2r (1440) Et profecto, Cosme, uestra omnis belligerandi cum philippo ratio perstulta mihi ... uideri solet.
Lexicographica: TLL (HIER., AVG., etc.)
|