dragoman(n)us, -i, o. -nes, -is, m. – Dolmetscher, Übersetzer: GIOVIO hist II 1 p.376 His triremibus Iunusbeius, supremae authoritatis interpres quem Barbari Dragomanem vocant, a Solymano ad praefectum classis pro legato missus, Corcyram advehebatur. == hist II 1 p.377 imperatorem Iunusbeius ipse Dragomanes et Barbarussa ..., ut pacem abrumperet, incitabant. BVSBECQ ep Turc 4 p.270 Erat hic Ebrahimus primarius Turcarum principis Dragomanus - sic illi interpretem vocant - natione Polonus. RAMVSIO Const 2 p.87 In conclave introducuntur, quo Imperator cum Margareta Augusta et epistolarum scriniique Augustalis Magistro, quem Cancellarium dicunt, et quodam internuncio - Dragomanum Graeci vocant - concesserunt. CLVVERVS hist p.827 Nuncius eodem tempore Venetias missus Candiae deditionem cum tribus aureorum millionibus senatum poscere non erubuit. Patres hanc conditionem rejicientes, Dragomannum hunc aurea tamen catena donatum remiserunt. MAGRI hierolex p.233 dragvmanvs, barbaro-graeca dictio δραγουμάνος linguarum interpres, italice Torcimano. FR(ater): Aliqui putant etymon a chaldaico vocabulo Targum derivari, quod interpretationem significat; hinc in Oriente peregrinarum linguarum interpres Turgeman dicitur.