festinantia, -ae, f. – Eile: PETRARCA fam 4,12,33 ne decretum celeste seu mortis festinantiam accusemus. BENVENVTO comm Dante inf 21,43-45 'con tanta fretta', idest cum tam avida celeritate, cum quanta, supple, festinantia, ille daemon fuit solutus ad currendum et redeundum. POGGIO ep II 1,6 Cupiebam enim tecum loqui pluribus verbis ut mos noster erat, cum una colloquebamur, et variis de rebus disserere, sed tempus ineptum et hominis festinantia obstant. VALLA-L ep 6 (1434/35) Nunc per festinantiam scribo volens abs te certior fieri an libros meos fratri meo reddideris. PANORMITA Aurispa ep 31 Ex Bononia, die solis summa cum festinantia. AMMONIVS-L Erasmus ep 2197 (1529) Haec cum delibarem per festinantiam e libri mei marginibus. VIVES disc I 4,1 p.156 de qua festinantia Cicero et M. Fabius conqueruntur.
– lex.: PEROTTI ccopiae 3,424 A festino uero fit festinus, hoc est celer; et festinantia ac festinatio celeritas.