inobseruatio, -onis, f.
1) das Nicht Befolgen: SALVTATI fat 2,9 p.82 Primum igitur in quo peccavit rex fuit inobservatio legis vetite concupiscientie vel mechie. DECEMBRIO-A pol 3,28,4 Periurare ... ad promissa falsa pertinet et foederum inobservationem. 2) das (noch) nicht Gesehen haben, die fehlende Beobachtung: BACON org p.171 quemadmodum enim sunt res, quae nomine carent per inobservationem, ita sunt et nomina, quae carent rebus, per suppositionem phantasticam.
Lexicographica: TLL 0
|