blat(t)erator, -oris, m. – Plapperer, Schwätzer: BOCCACCIO gen 14,10 Taceant ergo blateratores inscii, et omutescant superbi, si possunt. DONATVS-H Poliziano ep 2,14,1 Perge - quod facis - iuvare bonas artes, neque formides blatteratorum et sciolorum aculeos. TRITHEMIVS steg 1,17 Est homo quispiam sub apparentia honestatis malus blatterator. CELTIS am praef 42 p.501 Nos igitur ... aliquis ex his blateratoribus arguet et causabit nos de amore scripsisse. LVTHER op 1 p.589 quod iste blatterator non fuerit veritus eum libellum edere in faciem quattuor illustrium et circum iacentium universitatum. LINDENFELS ep 1 (1531) quo ... tibi ... mordacissimi cuiusdam aulae nostrae blatteratoris - concionatoris dixisse debebam - insanias exhiberem. CORDVS op poet p.79 Quid tibi cum niveis blaterator oloribus anser?