bouicida, -ae, m.
Rindertöter: GIRALDI-LG hist 2 p.139 (1548) ex sacerdotibus unum βουφόνον, id est bouicidam, uocabant. == hist 17 p.686 in his bos mactabatur ab eo qui ex re βουφόνος id est bouicida, dicebatur.
lex.: PEROTTI ccopiae 1,352 bouicida, qui bouem occidit, a quo bouicidium. TEXTOR-I offic I p.158 Lanius, seu Lanio, qui carnes vendit in carnario. Aliter dici potest Bovicida. Lexicographica: TLL 0 (aber bucida GLOSS.)
|