permagnificus, -a, -um – allerglänzendst, sehr prächtig: TRAVERSARI Dionys eccl hier 3,15 p.1257 ... Profecto qui sacrosancta diuinarum rerum disciplina initiantur permagnificas ipsarum recognoscent gratias (gr. p.94 μεγαλοδώρους ... χάριτας). FORESTI mul fol.38r In quo postmodum templum permagnificum in eius laudem a gentilibus extructum fuisse dicunt. ERASMVS ad 3,8,35 Qui dicet non esse locum recte factis, et aequis rationibus, sed largitione et adsentatione rem omnem peragi, poterit illud accommodare ex Iliad. I. Δώροισιν τ᾿ ἀγανοῖσιν ἔπεσσί τε μειλιχίοισι. id est, 'Et donis permagnificis, et lenibus dictis'. BVCHNER poem p.617 (tit) In Splendidissimam et permagnificam arcem ac aulam.